Τα Λόγια της πλώρης

Ο πατέρας μου –μύρο που τον τύλιξε– δεν είχε σκοπό να με κάνει ναυτικό. Μακριά, έλεγε, μακριά παιδί μου απ’ τ’ άτιμο στοιχειό! Δεν έχει πίστη, δεν έχει έλεος.
Λάτρεψέ την όσο θες, δόξασέ την. Εκείνη το σκοπό της. Μην κοιτάς που χαμογελά, που σου τάζει θησαυρούς. Αργά-γρήγορα θα σου σκάψει το λάκκο ή θα σε ρίξει πετσί και κόκκαλο, άχρηστο στον κόσμο.